Os mexillóns que esperan para seren comidos

         

Por fin no Vaidelibros lemos os Mexillóns para cear que tantas veces propuxera unha das compañeiras do club.
A novela da autora alemana Birgit Vanderbeke gustou a case todos os lectores/as do club pese á sensación de certo agobio que causou en todos nós. O agobio provocado pola acelerada narración que, efectivamente non dá respiro, pola situación que se narra, pola sensación, a medida que avanzas na lectura,  de que algo peor do narrado aínda pode acontecer... 
Este libro levounos tamén ao relato de situacións vividas na infancia nosa , ben afastada xa da actualidade,  e na que algún episodio podía ter coincidido co que se conta nesta novela. Daquela, a maiores, o relato da alemana transportounos á nosa propia infancia e a facer o mesmo exercicio de lembranza que sen dúbida tivo que facer a autora de Mexillóns para cear. Ela conseguiu unha excelente obra narrativa, nós, tan só,  un relato oral ameno.