O
pasado 14 de novembro lemos e comentamos no club de lectura "A
boca pobre", una novela breve de Flann O'Brien, escrita
orixinalmente en gaélico, e logo traducida ao inglés e ao galego.
No prólogo-presentación do tradutor indícase que, aparte da
dificultade de traducir unha obra chea de hibernicismos e expresións
típicas desta lingua celta, o obxectivo da novela é denunciar o
"baleiro" que supón a idealización da forma de vida pura
e primixenia do campesiñado pobre irlandés (o mesmo título fai
referencia a isto), e o autor faino botando man da ironía e a
sátira, para burlarse de moitos dos tópicos irlandeses (presenza
constante da chuvia e as tormentas, comer patacas, beber wisky...) e
mesturando porcos e homes case coma se fosen iguais. Algúns
dos lectores/as salientaron a realidade da vida dura dos campesiños
irlandeses mentres que outros alabaron a dimensión irónica da
novela, escrita en moi pouco tempo (menos dun mes) e dotada dunha vis
cómica innegable. En todo caso todos concordamos en que a ironía é
unha poderosa arma contra o fanatismo, sexa do tipo que sexa.
PEPE TILVES
PEPE TILVES
No hay comentarios:
Publicar un comentario